Skip to main content

Op zondag 7 augustus 2022 stapt TeamNL Powerchairhockey in de bus op weg naar Zwitserland, waar ze gaan strijden om de felbegeerde Wereldtitel. We gaan ze volgen op weg naar de titel! In aanloop op dit toernooi maken we eerst kennis met de mannen en vrouwen van Oranje. Wie zijn het? Waarom is hockey zo ontzettend belangrijk voor hen? Wat zijn hun doelen? Gaan we winnen? Echt alles komt voorbij in deze serie van verhalen. Dit keer is het Stijn van Zon die zijn verhaal doet:

Hi! Mijn naam is Stijn van Zon, ik ben 21 jaar oud en heb de spierziekte SMA type 2. Momenteel ben ik tweedejaars student aan de opleiding Data Science aan de Technische Universiteit Eindhoven.

Sinds 2009 ben ik actief in Powerchairhockey. Tijdens een gymles op de Mytylschool in Tilburg kwam ik in aanraking met deze snelle sport. Ik vond het cool en besloot mee te trainen met Colours in Tilburg. Momenteel speel ik bij de Pont E1 in Rotterdam. In 2019 heb ik mijn debuut gemaakt voor TeamNL tijdens de Para Games.

Powerchairhockey is voor mij een uitlaatklep en ik vind het super leuk om te doen. Ik kijk altijd uit naar de trainingen en heb tijdens het spelen niet het gevoel dat ik een beperking heb. Het helpt mij door mindere periodes heen. Ik ga helemaal op in deze stoere en snelle sport! Het leuke aan Powerchairhockey vind ik het tactische spel erachter, ik kan echt genieten van mooi spel en gave trucjes. Daarnaast vind ik het leuk om als team één doel te hebben, het verslaan van de tegenstander.

Powerchairhockey geeft mij het gevoel van vrijheid, vertrouwen en zorgt voor mooie vriendschappen. Mijn persoonlijke sportieve hoogtepunten bestaan uit: het winnen van de Para Games, de groei met Push van de regioklasse naar de hoofdklasse en de overgang naar de Pont E1 waar we voor het landskampioenschap kunnen spelen.

Ik besteed aardig wat tijd aan mijn sport. Gemiddeld trainen we twee keer per maand met TeamNL en doordeweeks heb ik de clubtrainingen en train ik individueel bij een sporthal in het dorp waar ik woon. Dit heeft mede voor mijn groei als speler gezorgd. Als speler beschik ik ondanks dat ik weinig kracht heb ten opzichte van andere hand stickers, over een goede techniek, ben balbehendig, heb inzicht in het spel en kan veel kracht uit mijn rolstoel halen.

Mijn verbeterpunt is het beter leren blocken, zodat ik mijn teamgenoten optimaal kan helpen. En natuurlijk wil ik overal in door blijven groeien, het kan altijd beter! Voor mijzelf heb ik de volgende doelen opgesteld, namelijk: Wereldkampioen worden in Zwitserland, landskampioen worden, zoveel mogelijk spelen tijdens wedstrijden en veel mooie momenten met het team beleven.