Skip to main content

Op zondag 7 augustus stapt TeamNL Powerchairhockey in de bus op weg naar Zwitserland, waar ze gaan strijden om de felbegeerde Wereldtitel. In aanloop op dit toernooi maken we eerst kennis met de mannen en vrouwen van Oranje. Wie zijn het? Waarom is hockey zo ontzettend belangrijk voor hen? Wat zijn hun doelen? Gaan we winnen? Echt alles komt voorbij in deze serie van verhalen. Dit keer is het Liza die haar verhaal doet:

De 28-jarige Liza Hagenaars uit Oosterhout (NB)werkt als controller bij Theaterwerkplaats Tiuri, een theaterwerkplaats voor mensen met een verstandelijke beperking en sinds 2019 maakt Liza deel uit van TeamNL Powerchairhockey.

“In 2005 was ik aanwezig bij een dag van Spierziekten Nederland en daar werd een clinic elektrisch rolstoelhockey gehouden. Ik was enthousiast en ging op zoek naar een vereniging in mijn omgeving. Dat werd Biso’65 (later Push) uit Breda. Momenteel speel ik in de Hoofdklasse voor Upward uit Arnhem.

Powerchairhockey is voor me veel meer dan alleen sport of een hobby. Het heeft me in de loop der jaren veel gebracht, zoals zelfvertrouwen, leren samenwerken en communiceren. Na een lange werkweek is het heerlijk om een uitlaatklep te hebben om alle strubbelingen even te vergeten. Voor iemand met mijn beperking is Powerchairhockey de enige mogelijkheid om in teamverband te sporten en om de spieren die ik nog kan gebruiken actief te benutten. Naast de fysieke inspanning van sport, wat heel gezond is, is het sociale contact ook heel belangrijk. Je leert zo veel mensen kennen die tegen dezelfde dingen aanlopen als ik of in dezelfde situatie zitten. Je kan van elkaar leren en elkaar helpen in het dagelijks leven. Het beoefenen van sport heeft me veel zelfvertrouwen opgeleverd, maar ook doorzettingsvermogen. Ik heb door de sport mooie vriendschappen opgebouwd en geleerd om met mijn handicap toch zelfstandig te kunnen leven, zoals door zelfstandig te gaan wonen en autorijden.

Naast dit alles is het gewoon een toffe sport met veel snelheid en tactiek. Mijn sterke punt ligt met name op het tactische vlak. Als keepster moet je de tegenstanders kunnen “lezen” om jezelf goed te positioneren in het doel en op tijd een block te zetten voor mijn teamgenoten. Volgens gaat mij dat goed af, al kost dat wel de nodige training. In de toekomst wil ik graag een betere veldspeler worden, zodat ik multi-inzetbaar ben, zowel in het veld als in de goal. Daarvoor moet ik werken aan mijn handelingssnelheid en felheid. Net als veel van mijn teamgenoten train 1x per week bij mijn club en ongeveer 2x per maand samen met TeamNL Powerchairhockey. In mijn vrije tijd besteden we thuis regelmatig tijd aan wedstrijden terugkijken, analyseren en nieuwe tactieken bedenken, maar hoe kan het anders met een vader in huis die net zo fanatiek is als ik.

Afgelopen jaren heb ik fraaie sportieve hoogtepunten mee mogen maken. Zo kreeg ik In 2017 de mooie erkenning als beste keeper van de Flanders Cup. En ondanks dat ik nu niet bij de laatste 10 spelers voor het WK zit, mocht ik al wel twee keer uitkomen voor mijn land tijdens de Breda Paragames 2019 en het IPCH Dutch Bever Nations Cup 2022 in Eindhoven. Beide toernooien wonnen we overtuigend! Mijn doel is de bondscoach overtuigen dat hij een volgende keer niet meer om mij en mijn prestaties heen kan en ik geselecteerd wordt voor EK 2024!”